«مردی که پوستش را فروخت» (کوثر بن هنیه، ۲۰۲۰)
مردی که پوستش را فروخت برایم مصداق بارز یک فیلم پرگو و فرصتطلب است؛ از آن دسته فیلمهایی که نگراناند مقصودشان بهدرستی دریافت نشود و مصائب جهان معاصر را بهتمامی در خود جا ندهند.
مردی که پوستش را فروخت برایم مصداق بارز یک فیلم پرگو و فرصتطلب است؛ از آن دسته فیلمهایی که نگراناند مقصودشان بهدرستی دریافت نشود و مصائب جهان معاصر را بهتمامی در خود جا ندهند.