کدام لالهزار؟
قدم زدن در لالهزارِ امروز تجربهی غریبی است. البته لالهزارِ امروز جای مناسبی برای قدم زدن نیست، بیشتر جایی برای عبور است، یا حداکثر توقفی کوتاه برای خرید و ازسرگیری حرکت. اما در همان لحظات کوتاه توقف، در اینپاآنپا کردنهای خریدن یا نخریدن، از این مغازه به آن مغازه رفتن، از این کوچه رفتن و از آن کوچه سر درآوردن، در همهی این لحظاتی که زندگی عبوری بهبهانهای کُند یا مختل میشود، لالهزار در پس لایهی خدماتیاش ردّ زخمها و چرکها و تَرَکهایش را عیان میکند.